- aanwaaien
- {{aanwaaien}}{{/term}}1 [zonder moeite eigen worden] venir tout seul (à qn.)2 [door de wind aangevoerd worden] être apporté par le vent♦voorbeelden:1 alles waait hem zo maar aan • tout lui vient en dormant2 er waait hier veel zand aan • le vent dépose beaucoup de sable ici¶ kom nog eens aanwaaien • repasse me voir (un de ces jours)
Deens-Russisch woordenboek. 2015.